Przepisy dotyczące egzekwowania kontaktów z dzieckiem, oprócz form oddziaływania na zobowiązanego w postaci postanowienia o zagrożeniu nakazaniem zapłaty sumy pieniężnej oraz postanowienia o nakazaniu zapłaty ww. sumy, przewidują również możliwość nałożenia na osobę zobowiązaną sankcji ekonomicznej w postaci obowiązku zwrotu wydatków poniesionych przez uprawnionego w związku z przygotowaniem do kontaktu. Wskazany środek przysługuje niezależnie od instrumentów określonych przepisami art. 59815 k.p.c. oraz 59816 k.p.c. i może być realizowany bez
względu na to, czy wcześniej doszło do wydania postanowienia o zagrożeniu
nakazaniem zapłaty.
Aby uzyskać zwrot wydatków poniesionych w związku z przygotowaniem do kontaktu, zgodnie z art. 59817 k.p.c., należy wykazać, że
- wydatek związany z przygotowaniem kontaktu został
już poniesiony, nie można domagać się zwrotu kwot, nawet pewnych, lecz przyszłych, które nie zostały uiszczone przez uprawnionego; - poniesiony wydatek musi być uzasadniony,
co oznacza, że powinien pozostawać w normalnym związku przyczynowym z
realizowanym kontaktem; - niezrealizowanie kontaktu bądź jego
nieprawidłowa realizacja musi wynikać z zachowania osoby zobowiązanej, które jest zawinione.
Za wydatek uzasadniony możemy z pewnością uznać . Jeśli rodzic, któremu przysługuje kontakt opłaca koszt udziału kuratora w spotkaniach, bądź też nadzór kuratora nad przekazywaniem dziecka to jako uprawniony do kontaktu może domagać się również zwrotu tej kwoty. koszt dojazdu uprawnionego do miejsca, w którym następuje przekazanie małoletniego
Spełnienie omówionych powyżej przesłanek można wykazywać wszelkimi dostępnymi środkami dowodowymi przewidzianymi w kodeksie postępowania cywilnego. Zatem do wniosku możemy załączyć dowody z dokumentów w postaci rachunków, faktur, paragonów, aczkolwiek gdy nimi nie dysponujemy wystarczającym może okazać się dowód z zeznań świadków, czy przesłuchania stron.
Rozprawa nie jest obowiązkowa, albowiem wysłuchanie uczestników może odbyć się także poprzez przyjęcie od nich oświadczeń na piśmie. Najczęściej jednak rozprawa będzie konieczna, chociażby ze względu na konieczność przesłuchania świadków bądź stron.
Od wydanego przez Sąd I instancji orzeczenia orzekającego zwrot wydatków stronom przysługuje zażalenie.
Witam serdecznie i chciałbym podziękować za inicjatywę stworzenia tego bloga. Może ojcowie wreszcie będą mieli gdzie sięgnąć po pomoc merytoryczną. Zaciekawił mnie szczególnie w/w wątek, gdyż nie długo sam mam rozprawę w Krakowie o zagrożenie karą zapłaty oraz zwrot wydatków niezrealizowanych kontaktów. Sytuacja również jest taka, że matka podnosi niechęć dziecka do kontaktów, ale została w tej sprawie wydana korzystna dla mnie opinia RODK. Dlatego po zakończeniu postępowania chętnie podzielę się doświadczeniem dla „potomnych” 😀
Szanowny Panie,
cieszę się, że blog spotyka się z tak pozytywnym odbiorem wśród Czytelników. Jednocześnie zachęcam do podzielenia się z pozostałymi Czytelnikami własną refleksją na temat egzekucji kontaktów od strony praktycznej. Życzę powodzenia!
Pozdrawiam,
Joanna Szewczyk- Stępień
Jak obiecałem, tak opiszę. Można powiedzieć, że sprawę wygrałem. Kontakty, które nie doszły do skutku za sprawą odmowy dziecka zostały ocenione przez Sąd, jako niezrealizowane. Sąd wskazał również, że matka, jako osoba zobowiązana jest odpowiedzialna za to, aby dziecko chciało spotykać się z ojcem. Drogą ugody dostałem połowę kwoty poniesionych kosztów za niezrealizowane kontakty. Dlatego mam nadzieję, że statystyki na które się Pani powołuje wynikają z bezzasadności tych roszczeń, a nie z braku chęci Sądów do obciążania matek karami.
Pozdrawiam